شعری ازنیماخسروی

دریا و تا چشم می نوشد

آبی

آفتاب می رقصد

بر پوستم

خوابِ نسیم

بر پلک هایم می وزد

ورویا

می شکفد

در باغ ِآرزو.

من حسرت پرواز

کبوتر صدا را تا بیکرانه بال گشودن

در رنگین کمان لحظه ها ترا خواندن

¤

تنها ترانه شاعر

عطر باران دارد

و اوست

که در گرم ترین روز سال

روی لبخندِ خورشید

می نویسد:

«زیبا تر از عشق چیست

نقشی به یادگار!»

نیما خسروی